ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΚΑΙ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ

NIKOLAI SHMATKO, ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΗΛΙΟ

ΉΡΘΑΝ
ντυμένοι "φίλοι"
αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
το παμπάλαιο χώμα πατώντας.
Και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους.
Έφεραν
το Σοφό, τον οικιστή και το Γεωμέτρη,
Βίβλους γραμμάτων και αριθμών,
την πάσα Υποταγή και Δύναμη,
το παμπάλαιο φως εξουσιάζοντας.
Και το φως δεν έδεσε ποτέ με τη σκέπη τους.
Ουτε μέλισσα καν δε γελάστηκε το χρυσό ν' αρχινίσει παιχνίδι·
ουτε ζέφυρος καν, τις λευκές να φουσκώσει ποδιές.
Έστησαν και θεμελείωσαν
στις κορφές, στις κοιλάδες, στα πόρτα
πύργους κραταιούς κι επαύλεις
ξύλα και άλλα πλεούμενα,
τους Νόμους, τους θεσπίζοντας τα καλά και συμφέροντα,
στο παμπαλαιο μετρο εφαρμοζοντας.
Και το μέτρο δεν έδεσε ποτέ με τη σκέψη τους.
Ουτε καν ένα χνάρι θεού στην ψυχή τους σημάδι δεν άφησε·
ουτε καν ενα βλέμμα ξωθιάς τη μιλιά τους δεν είπε να πάρει.
Έφτασαν
ντυμένοι "φίλοι"
αμέτρητες φορές οι εχθροί μου,
τα παμπάλαια δώρα προσφέροντας.
Και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε
παρά μόνο σίδερο και φωτιά.
Στ' ανοιχτά που καρτέρεγαν δάχτυλα
μόνον όπλα και σίδερο και φωτιά
Μόνον όπλα και σίδερο και φωτιά.